Hoe houd je focus?
24/7 krijgen we prikkels op ons af en zoeken ze zelf ook op. Hoe houd je focus in een wereld vol met digitale en verslavende afleiding? En hoe bereik je je doelen zonder van je pad te raken? Door zelf de regie te pakken. En dat klinkt simpeler dan het is.

Overspoeld
Smartphones, apps, social media, games, hebben ons volledig in de greep. We hebben ze continu bij de hand. Fabrikanten bouwen hun apparaten en toepassingen bewust zo verslavend mogelijk. Als je ervoor kiest om alle notificaties, bliepjes en berichten binnen te laten komen, word je continu overspoeld en afgeleid. En zwak als we zijn, we laten ons lastigvallen en vergeten waar we mee bezig zijn.

Aangeboren drang
Geen zorgen, je telefoon weggooien of volledig stoppen met social media, zijn niet de oplossing. Het begint bij het inzien en accepteren van je eigen gedrag. Het is niet de schuld van apparaten en apps. Jíj laat je immers verleiden. Een schrale troost, als mens hebben we nou eenmaal een aangeboren drang naar verveling, negativisme en piekeren. We zijn voorbestemd om nooit lang tevreden te blijven.

Kijk naar dieperliggende redenen
Het is de kunst om die ontevredenheid om te zetten in motivatie. En dat lukt alleen als je vanuit nieuwsgierigheid (niet vanuit boosheid) naar jouw negatieve triggers kunt kijken. Probeer eens naar de dieperliggende redenen te kijken waarom je je laat afleiden. Vaak zoeken we afleiding als we ons niet helemaal prettig voelen. Alles wat afleiding geeft om een vervelend gevoel te vermijden, werkt verslavend. Door welk gevoel laat je je afleiden? Stress, verdriet, woede of frustratie? Afleiding kost tijd en houd je weg van wat je wilt. En we streven nou eenmaal naar geluk.

Externe afleiders op een rij
Zet daarom alle externe prikkels die je afleiden eens onder elkaar. Elke melding, mail of vraag van een collega. En vraag jezelf af: helpt deze afleiding mij verder of is het een stoorzender? Dit geeft je iets in handen om je gedrag aan te passen. In de instellingen van je telefoon en apps kun je bijvoorbeeld alle meldingen en geluiden uitzetten. Wat een rust! En focus en ruimte voor dingen die jij wilt doen. Dagelijks (of wekelijks) kun je natuurlijk voor een mediamoment van je apps kiezen. Dan is het een bewust door jouw gekozen (geluks)moment, hoe fijn!

Wat wil jij?
Als je weet waar jij gelukkig van wordt en wat je wilt bereiken, is het een kwestie van prioriteiten stellen. Wees een beetje streng voor jezelf en kies voor dingen die bijdragen aan het halen van jouw doelen. Ben je ergens niet aan toegekomen? Potverdrie, wat heb je dan in plaats daarvan gedaan? Het begint bij je bewust worden, daar ligt je sleutel!

Er is al veel meer openheid over depressie, we weten het nu toch wel zo’n beetje Bram?
‘Dat hoor ik heel vaak inderdaad. De waarheid is dat het nog steeds allesbehalve vanzelfsprekend is om het over je depressie te hebben. Laat staan dat depressie wordt erkend in het bedrijfsleven. De plek die het op de maatschappelijke agenda heeft, klopt niet. Wat het kost aan verzuim, daar zou veel meer aandacht voor moeten zijn.’

Hoe komt dit volgens jou?
‘Een depressie hebben en erover vertellen is gewoon nog niet fashionable. De associatie met een depressie is dat je een zwak en slap type bent. Het wordt nog steeds als een raar en moeilijk iets gezien. Mensen blijven er liever bij uit de buurt en zijn haast bang dat het besmettelijk is. Het is een imago-ding. Een burn-out hebben is ook niet leuk, maar bekt toch makkelijker. Een depressie is een stemmingsstoornis, bij een burn-out ben je uitgeput omdat je zo hard je best hebt gedaan. Dan vind je het leven nog wel leuk en kijk je uit naar een vakantie.’

Het thema dit jaar is werken met een depressie/ psychische gevoeligheid – welke barrières zijn er?
‘Openheid en vertellen hoe het met je gaat, zijn nog zwaar onderbelicht op het werk. Vragen als ‘ben je tevreden met je bestaan, past je werk nog in je leven?’, worden nauwelijks gesteld in functioneringsgesprekken. Bij slecht functioneren kan er van alles spelen, ja ook psychische klachten. Uit schaamte en angst durven we het vaak niet bespreekbaar te maken. Hoe reageert de ander erop? En welke consequenties kan het hebben? Door veel meer openheid kun je dit oplossen en kan er naar het talent van mensen met een psychische gevoeligheid gekeken worden.’

Welke zorgen heb jij vanuit jouw werkveld en expertise?
‘Ons imago is negatiever dan we verdienen. Een verward persoon wordt vaak geassocieerd met een psychiatrisch patiënt. Dit kan ook gewoon iemand zijn die dronken is. De succesverhalen van mensen die goed behandeld worden en herstellen, worden niet actief en weinig naar buiten gebracht. De negatieve verhalen worden vaak (en ten onrechte) uitvergroot neergezet.’