Zonder dat ik het besefte had ik ook zo’n touw om mijn nek. Een touw dat ervoor zorgde dat ik bleef doen wat ik deed, omdat ik dacht dat ik niet anders kon:
‘In Thailand worden olifanten getemd en ingezet voor bosbouw en toerisme. De manier om dit te doen is door ze machteloos te maken. De olifanten worden aan alle vier hun poten en kop vastgebonden. Net zolang tot ze ‘gebroken’ zijn en zich machteloos voelen. Ze ondernemen geen pogingen meer om los te komen, omdat ze hebben geleerd dat het niet werkt. Om de olifanten in te zetten worden ze heel langzaam in een periode van weken losgemaakt. Poot voor poot, totdat alleen het touw nog om hun nek zit. Omdat ze die verandering bijna niet merken, doen de olifanten geen pogingen om los te komen. Het touw om hun nek laat ze nog steeds denken dat ze helemaal vast zitten……’
Het zijn dus onze eigen overtuigingen die ons ervan weerhouden om te stralen en om te doen wat we graag willen doen. Shake it off ?
Prachtig pleidooi voor verdriet!?? Femke van der Laan deelt 3 bijzondere lessen, die ze leerde in haar diepe verdriet na het overlijden van haar man, burgemeester Eberhard van der Laan.
Deel je verdriet
Een van haar is lessen is ‘Deel je verdriet’. Waarover ze zegt: ‘Ik vind het makkelijker om te liegen dat het goed met me gaat, dan te zeggen dat ik me alleen voel en het eigenlijk helemaal niet zo lekker gaat.’
Heel herkenbaar!
Dit heeft te maken met kwetsbaarheid. Dat we bang zijn voor het oordeel van de ander. We willen liever niet dat anderen een beeld van ons hebben dat we eigenlijk zelf ook liever niet willen zien.
Verbinding en contact
En toch kan je door praten over je verdriet ervaren wat dit met jou en je verdriet doet. Door je pijn te laten zien, laat je jezelf zien. Daardoor kom je in verbinding met de ander en is er contact. In die verbinding voel je je even niet alleen en haalt het de eenzaamheid van je verdriet af.
Ook goed voor de ander
Die verbinding werkt twee kanten op. Het delen van je verdriet is niet alleen goed voor jezelf, ook voor de ander. Mensen willen je graag helpen en troosten en naar je verhaal luisteren. Het delen van je verdriet creëert ook ruimte voor de ander, om zich ook kwetsbaar op te stellen. Reken maar dat die ander ook verdriet heeft, iedereen heeft verdriet.
Bekijk hier haar hele pleidooi: https://lnkd.in/gixyUgT