De kantoorhond is in opmars! Wist je dat een trouwe viervoeter aan je bureau zorgt voor een enorme impuls aan positiviteit en voor minder stress, een goede werksfeer en een ijsbreker in gesprekken? Verschillende bedrijven zweren er al bij.

In de Verenigde Staten, en dan vooral in de buurt van Silicon Valley is het al langer een fenomeen. Bij bedrijven als Google of Amazon is het de gewoonste zaak van de wereld dat werknemers, bij wijze van extra legaal voordeel, hun hond meenemen naar hun werkplek. Ook duiken in Nederland hier en daar proefprojecten met kantoorhonden op in de strijd tegen burn-out.

Waar draagt de kantoorhond aan bij?

Een hond op kantoor heeft meer voordelen dan je denkt. Het zorgt in ieder geval voor:

1. Minder stress voor zowel mens als hond

Huisdieren, en daarmee ook kantoordieren, zijn goed voor je gezondheid. Zij dragen bepaalde microben bij zich, die goed zijn voor je immuunsysteem. Als honden en mensen met elkaar in contact komen en elkaar in de ogen kijken, stijgt bij allebei het niveau van het gelukshormoon oxytocine. Terwijl je bloeddruk en het niveau van je stresshormoon cortisol dalen bij fysiek contact.

2. Een betere werksfeer

Minder stress zorgt vaak al voor een betere werksfeer. Een hond verkleint ook de afstand tussen collega’s die meer introvert zijn. Door af en toe de hond samen uit te laten bijvoorbeeld. Of in het geval van onenigheid met een collega, is een rondje met de hond een prima alternatief.

3. Minder ziekteverzuim

Zoals aangegeven, vermindert een kantoorhond het stressniveau. En omdat stress een van de grootste veroorzakers van ziekteverzuim is, daalt het verzuim. De hele dag zitten is niet goed voor ons, het uitlaatmoment zorgt dus gelijk ook voor een stukje essentiële beweging en frisse lucht. Met een kantoorhond zijn er dagelijks in ieder geval drie momenten om er even uit te gaan.

4. Mogelijkheden voor meer leads en een toffe branding

Een kantoorhond doet ook wat voor het imago van je bedrijf. Veel creatieve bedrijven zetten honden al in. Wat zorgt voor een hoop lovende reacties van sollicitanten, maar ook van huidige en potentiële klanten.

Zijn er ook nadelen te bedenken?

Natuurlijk brengt een kantoorhond wat bijkomstigheden met zich mee.

Zoals allergieën. Gelukkig is dit probleem makkelijk op te lossen. Er bestaan namelijk hypoallergene honden die geen of minder allergische reacties opwekken. Een hond kan ook wel eens blaffen, daar moet je wel tegen kunnen. Dit hangt natuurlijk ook af van de leeftijd van de hond en van jouw tolerantiegrens.

Niet iedere hond is geschikt als kantoorhond

Een hond hecht aan personen en heeft wel één ‘echte’ eigenaar nodig. Iedere nacht een andere slaapplek is niet prettig voor een hond. De dagelijkse verzorging kan je wel samen doen. Niet alle honden zijn geschikt als kantoorhond. Een klein keffertje of een vechtersbaas moet je niet op een kantoor zetten.

Waar wacht je nog op?

Alles bij elkaar opgeteld voegt de kantoorhond dus veel toe. Een betere werksfeer, minder stress, buitenlucht en manieren om je marketingstrategie anders in te steken. Een paar kleine nadelen, maar die moet je wel echt irritant vinden wil je die als nadelen bestempelen. Dus, waar wacht je nog op?

Tip: willen jij en je collega’s graag een kantoorhond, maar is je baas nog niet overstag? Deel dit artikel in je groepsapp en laat hem bezwijken onder de groepsdruk.

#minderstress #kantoorhond #outofthebox #blog #puurschrijven

Werkgeluk roept verschillende reacties en associaties op bij mensen. ‘Het woord alleen al, wat een jeukwoord’, reageerde iemand geïrriteerd toen ik ernaar vroeg.

Wat is werkgeluk?

Een van de belangrijkste factoren van werkgeluk is het doen van betekenisvol werk; dat wat je doet bijdraagt aan iets dat een ander gelukkig maakt. Een hardnekkige misvatting is dat we denken dat je geluk bereikt door jezelf doelen te stellen en die te halen. Het effect van het halen van een diploma, een goed cijfer of een hoog salaris is veel minder groot dan we denken.

Gelukkig zijn kun je leren. Uit onderzoek blijkt dat je je eigen staat van geluk al met een paar simpele tips kunt veranderen. De meeste onderzoekers houden aan dat je 40 procent van je geluksniveau zelf kunt veranderen door gedragsaanpassingen. 50 procent van je levensgeluk is ingebouwd en 10 procent wordt bepaald door de omstandigheden waarin je verkeert: of je rijk bent bijvoorbeeld, of in een fijn land zoals Nederland woont.

Blij zijn met wat je hebt, vergt simpelweg een andere mindset. Ook al kan dat in het begin net zo geforceerd voelen als moeten sporten van jezelf, waarna je je ondanks je grote tegenzin wel steevast goed voelt.

Ruimte voor verbetering

We willen allemaal gelukkig zijn. Waarom dan niet op het werk? Werk maakt een groot deel uit van ons leven. We scoren significant lager in hoe gelukkig we ons voelen op het werk, vergeleken met hoe gelukkig we zijn in de rest van ons leven. Er is dus ruimte voor verbetering.

Tijdgeest

Wist je dat werkgelukdeskundige sinds kort een officieel beroep is? Een van de redenen waarom werkgeluk nu zo populair is, is omdat het goed bij de tijdgeest past. Tegenwoordig gaat het niet meer alleen over geld verdienen. Mensen denken na over waar ze écht gelukkig van worden. Het gaat steeds meer over wat mensen intrinsiek motiveert om naar het werk te gaan.

Organisaties hebben dat ook door. Als je ervoor zorgt dat werknemers kunnen floreren, omdat ze met plezier naar hun werk gaan, maak je als werkgever het verschil.

Geen luxegoed

Werkgeluk is iets waar in tijden van economische voorspoed vaak meer ruimte voor is, alsof het een soort luxegoed is. Dat is niet waar. Het hoeft ook helemaal geen extra geld te kosten. Als je aan werkgeluk gaat werken, is het niet zo dat je als organisatie minder resultaten hebt. Sterker nog, bedrijven gaan beter presteren.

Er was altijd al wetenschappelijk bewijs en door recente onderzoeken is dit nog eens extra onderstreept. Als je weet dat mensen beter presteren als ze gelukkig zijn op hun werk, is het zonde om daar minder aandacht aan te besteden als het economisch slechter gaat.

Een belangrijke vraag is dus: focus jij je op datgene wat je het liefste doet of zou willen doen?

Dáág beschermengel, bedankt voor je steun en hulp in moeilijke tijden.

Ik heb je niet meer nodig en laat je los. Dat is heel fijn en doodeng tegelijk. Want afscheid nemen van iets waar ik gewend aan ben, vind ik heel moeilijk. Waarom? Omdat ANGST, mijn grote en vaak slechte raadgever, zich er dan altijd even mee bemoeit. ‘Zou je het nou wel doen Marloes?’

Donker en leeg

Ik ben je gaan slikken, omdat ik toen niet verder kwam. Ik was te lang over mijn eigen grenzen heen gegaan. In een baan, waarin ik goed functioneerde, maar waarin ik niet gelukkig was en die me veel energie kostte. Ik viel uit met fysieke klachten. Daarna werd het donker en leeg, terwijl ik juist zo graag verder en vooruit wilde. Heel moeilijk en frustrerend vond ik het, dat het me niet lukte. Ondanks mijn sterke wil en grote inzet. Ik vond het doodeng om je toe te laten in mijn leven. Voor anderen veroordeel ik je absoluut niet. En vind ik het juist geweldig dat je bestaat en kunt helpen. Voor mezelf wel. Ik schaamde me voor je en vond je ook eng. Het idee alleen al, dat ik dan niet meer 100% zelf in control was.

Gek of ziek?

De eerste stap om een afspraak met je bijbehorende arts te maken, was groot voor me. Het gaf me toch een etiket vond ik. De afspraak zelf was een openbaring. Geen geitenwollen sok tegenover me. Integendeel, een leuke vlotte man en een verhelderend gesprek met humor. Waarna ik tot inzicht kwam dat ik niet gek of ziek was, maar dat ik mezelf te vaardig heb gemaakt in piekeren. En dat piekeren mij heel veel tijd en negatieve energie kostte die niets opleverde. Wat zou er gebeuren als ik die tijd en energie overhield voor andere dingen? Wauw, het idee van die ruimte gaf me direct een hoera-gevoel. Nog zonder te weten wat daarvoor in de plaats kwam.

Doorbijten

Het opbouwen van je dosering viel me niet mee. Sterker nog, ik vond je vreselijk en kon haast niet geloven dat je me echt meer ruimte en energie ging geven. En nee, ik verwachtte niet dat jij alle wonderen zou gaan verrichten. Ik geloofde wel heel sterk in onze samenwerking. De vriendelijke arts gaf mij het vertrouwen, dat ik echt even moest doorbijten in de opbouwfase. Mijn drive hielp me om door te zetten en het lukte inderdaad. Na vier weken voelde ik het eerste lichtpuntje. En kon ik mijn spanning loslaten en vertrouwen op het proces, waarin ik al onderweg was.

Gouden combinatie

Jij hebt me heel goed geholpen om dat hardnekkige piekeren, waarvoor ik zomaar een Koninklijke onderscheiding had kunnen krijgen, stukje bij beetje te verminderen. Jij en de gesprekken met mijn psychologe waren een gouden combinatie. En hebben ervoor gezorgd dat ik dichter bij mijn gevoel en intuïtie ben gekomen. En nu veel meer van daaruit leef, durf en doe.

Eeuwig dankbaar

Ik ben geen betere of andere versie van mezelf geworden. Maar de versie, zoals die er al was. Die van binnenuit verder is gaan bloeien. Brrrr, toch een kleine huivering hoor. Want man, wat was dat soms spannend en voelde ik me op momenten teer en kwetsbaar. Dit grote, mooie groeiproces heb ik kunnen doormaken met jouw steun. En daar ben ik je eeuwig dankbaar voor. Je was er voor me en gaf me ruimte en vertrouwen. Dat is wat je me teruggaf voor het piekeren!!

Zien klanten snel welk probleem je voor ze oplost op je website? Of waar je ze mee kunt helpen? En spreek je de taal van jouw doelgroep?

Goede teksten zijn de basis van je marketing.

Daarmee trek je nieuwe klanten aan en vergroot je bereik. Klanten willen snel zien waar het om gaat en haken af bij saaie en vage teksten.

Vind je jouw teksten ijzersterk en ben je nieuwsgierig naar een objectieve blik? Wil je jouw teksten een opfrisbeurt geven en weet je niet goed waar je moet beginnen? Of ben je op dit moment teksten voor je (nieuwe) website aan het schrijven?

DAN HEB IK EEN WAARDEVOL AANBOD VOOR JE: EEN GRATIS 30 MINUTEN SESSIE ‘Hoe is het met de teksten op je website?’

In deze sessie kijk ik vanuit mijn expertise 30 minuten (via skype, facetime of een telefoongesprek) met je naar jouw teksten. En vertel ik je wat mij opvalt en geef ik je tips, die je direct kunt toepassen op je teksten.

Dat kost jou helemaal niets. Maar zo'n sessie is niet voor iedereen.

Deze sessie is specifiek voor ondernemers die willen investeren in hun bedrijf. En willen weten hoe goede teksten daar bij helpen.  

Ben jij dat?

Stuur me dan een e-mail: marloes@puurschrijven.com en ik neem contact met je op.

O ja, nog 1 ding; is dit ook interessant voor vrienden in je netwerk? Delen mag!

Verdomd, ik krijg inderdaad antwoorden

Mijn geduld wordt beloond. Na de cliffhanger van Erwin de Boer in mijn vorige blog ‘Luister jij naar je fluisterstem’ kon ik het loslaten. En warempel, sindsdien krijg ik antwoord op mijn vragen. Nee, niet allemaal in een keer ?

Het ‘palletje’ in mijn hoofd verschoof weer richting me negatief voelen. Ik had een kort lontje, was onrustig en voelde me opgejaagd.

Daar gaan we weer

Dacht ik. Toch maakte ik hier een eerste contact met mijn fluisterstem. Op zaterdagochtend had mijn man zin om een klus in huis af te werken. Ik voelde me futloos, moe en wilde het liefst even helemaal niets doen. In mezelf volgde het sociaal wenselijke gesprek: ‘Ik wil hem niet teleurstellen en tegenhouden in zijn actiemodus, het is wel zo aardig en handig als ik meehelp, lekker als we dat taakje ook weer afgetikt hebben’. Toch overheerste mijn weerstand. Dus zei ik zachtjes hardop dat ik eigenlijk even niets wilde doen. Dat vond hij geen enkel probleem. Hij kon de klus prima zelf klaren en had helemaal niet de verwachting dat ik mee moest helpen.

Wát dacht ik?

Ik kon en mocht, met name van mezelf en van mijn omgeving, dus toegeven aan wat en hoe ik me voelde. Hoe niet fijn dat voelde. En moeilijk ook eigenlijk. Om echt stil te blijven zitten en voelen hoe het voelt als ik me negatief voel.

Wowwwwwwwwww, dit smaakt naar meer

En is een verrekte handige ontwikkeling in mijn stap naar eigen ondernemerschap. Hierin is mijn mindset eigenlijk de basis en het belangrijkste van alles. Mijn intrinsieke motivatie en passie voor wat ik doe en waar ik in geloof zijn heel krachtig. En toch heb ik soms ook last van belemmerende overtuigingen. ‘Wie ben ik nou om succesvol te worden, ik ben niet de enige tekstschrijfster, is het goed genoeg wat ik lever’, enzovoort. Herkenbaar? Inmiddels weet ik dat deze stemmetjes van mijn innerlijke criticus zijn. En alleen maar harder gaan roepen als ik de grens van mijn comfortzone nader.

De kracht van het luisteren naar mijn fluisterstem

Het belangrijkste antwoord dat ik tot nu toe heb gekregen, is dat ik zelf die stemmetjes de mond kan snoeren. En ik dus zelf mijn mindset kan beïnvloeden. Daar ligt de sleutel. Luisteren naar mijn fluisterstem brengt me juist heel veel, hoe niet handig en praktisch deze stem soms ook is.

Je weet wel die stem die van binnen tegen je praat. Ik deed dat nooit. Sterker nog ik hoorde hem niet. Totdat ik Erwin de Boer ontmoette en hij me hier bewust van maakte.

Ik schuif aan tafel bij zelfstandig ondernemer Luc Beerens in Gouda met zijn collega’s Erwin en Hedwig. Die heb ik nog niet eerder ontmoet. Met een kop koffie erbij vertel ik kort wie ik ben en wat ik doe. Ik vertel ze over mijn ontmoeting met Luc, waarbij hij mijn stroom om zelf te schrijven en te posten heeft opengezet. Daar krijg ik direct reacties van ze op. Dat wat er in je zit en waar je van gaat stralen, dat is je ding en daar komen mensen op af. Zodra je er over na gaat denken, wordt het nep. Dat zien mensen en wordt het gekunsteld. Ja, helemaal waar en mee eens.

Hobbel en schroom

Ik vertel ze over mijn hobbel en schroom om in het openbaar te delen wat ik schrijf. Dat ik mentaal op onderzoek uitging wat daar achter zit. Erwin stelt me de vraag of ik het ook fysiek heb onderzocht. Goede vraag en nee, ik denk het niet. Na twee blogs voelde ik geen inspiratie meer om te schrijven. Ik ga nadenken over wat mensen nu verwachten te lezen. En dat blokkeert. Ik voel en schrijf dan niet meer vanuit mezelf.

Hoor jij je fluisterstem?

Ik nam ze mee in het ‘palletje’ in mijn hoofd dat zo maar om kan slaan. Dat ik van super energiek, creatief en positief naar volledig uitgeschakeld, negatief en depressief kan schieten. Waarop Erwin zegt dat het de kunst is om te luisteren naar je fluisterstem. Hoe harder deze stem in jezelf gaat roepen, schreeuwen zelfs, hoe minder je je omgeving verstaat. Wow, mooi beeld. In mijn eigen woorden: voelen en handelen naar wat je voelt.

Erwin vraagt of ik wil weten welke overtuiging erachter zit, waardoor ik niet toegeef aan mijn fluisterstem.

Wow, serious, is hier nu tijd voor?

We gaan naar een grote, lichte ruimte, trekken onze schoenen uit en Erwin vraagt me om rustig te gaan staan en mijn ademhaling te observeren. Die zit hoog en is onregelmatig. Ik doe mijn ogen dicht en voel mijn oogleden flikkeren. Ik probeer mijn ademhaling naar mijn buik toe te brengen. Met een glimlach denk ik terug aan de zwangerschapsyoga. Daar heb ik geleerd hoe ik moet ademen. Precies tegenovergesteld bleek toen.

Van negatief, depressief

Ik doe mijn ogen weer open en Erwin stelt mij de vraag om de situatie te beschrijven waarin ik me negatief en slecht voel: Het is zaterdagochtend, ik ben net wakker, sta naast mijn bed en voel een enorm zwaar en bedompt hoofd. Het schommelt van binnen, mijn hoofd wil en kan niet, maar het moet. Ik moet naar het hockeyveld met mijn dochter, ik ben coach.

Dan krijg ik een briefje met de vraag: wat is mijn gedrag? Die leg ik een stukje verderop op de grond. Ik ga over op de automatische piloot en doe wat er moet en van me verwacht wordt. ‘Wat zijn mijn capaciteiten in deze situatie?’, vraagt Erwin. Ik antwoord: ‘Dat de generaal in mij doet en handelt. Ik doe alles vanuit mijn hoofd, mijn lichaam daaronder voel ik niet.’ Wat zijn mijn overtuigingen? Ik vind mezelf waardeloos. Wat is mijn identiteit? Ik ben niks, niemand. Wat is mijn missie? Overleven.

Brrrr, ik zit helemaal in de situatie, verstar, ga op slot en mijn spieren staan op spanning. Ik voel het verstikkende, boze gevoel met ontploffingsgevaar naar alles en iedereen om me heen.

Dan stappen we uit het afgelegde pad. Hoe ziet dat pad eruit? Het is een zwalkend pad en de laatste drie briefjes liggen heel dicht bij elkaar. Het verstikkende ontploffingsgevoel, afschuwelijk. Erwin zag hoe mijn lichaam zich vernauwde en ik een kille, holle blik in mijn ogen kreeg.

Naar positief en energiek

We springen even op en neer om de situatie los te laten. We doen dit nog een keer, maar nu met een situatie waarin ik me positief en energiek voel. Daar hoef ik niet lang over na te denken en voel de energie al binnenstromen.

Ik ben een weekje alleen in Griekenland. Het is warm, ik ben op het strand, voel me lekker en kan de hele wereld aan. Mijn energie stroomt, er is ruimte (mijn armen zwaaien letterlijk door de ruimte), licht, warmte, mijn ogen stralen en ik heb een grote glimlach op mijn gezicht.

Wat zijn mijn capaciteiten? Ik kan genieten van iets actiefs doen, maar ook van niets doen. Alles is goed. Wat is mijn overtuiging? Dit is wie ik ben, dit is Marloes. Wat is mijn missie? Met mensen in contact zijn, verhalen schrijven en mensen met elkaar verbinden.

We stappen weer uit de situatie en kijken naar mijn afgelegde pad. Ik zie een rechte lijn met een sierlijk bochtje erin. De briefjes liggen dicht bij elkaar en het pad voelt heerlijk!! Ik straal, dit is Marloes. En toch in mijn achterhoofd de andere Marloes die altijd om de hoek kan komen zetten…..

Cliffhanger

Erwin vraagt hoe ik me voel, los van dat hij ziet hoe ik straal. Ik voel me heerlijk en vertel hem dat er heel veel vragen in me op komen. Hij zegt dat we het hier afsluiten en dat de rest vanzelf komt. Wát? Wow, wat een cliffhanger!! De antwoorden op al mijn vragen komen vanzelf. ‘Echt’ zegt hij. Hmmm, ik hoor en snap wat hij zegt en toch wil ik het nu weten.

Ik trek mijn schoenen weer aan en voel emotie opkomen. Ik voel dankbaarheid voor de handreiking van Erwin om me (ongevraagd) te helpen. Wat ben ik blij dat ik mijn kwetsbaarheid zomaar heb durven uitspreken. Ik ben hem dankbaar en zeg hem dat. Hij vult aan: ‘het is niet alleen dankbaarheid voor mij, ook dankbaarheid voor jezelf’. En hoppa, ook deze zo raak.

We gaan terug naar de andere ruimte. Ik ben er vol van, hoor mensen naast me praten, maar kan niet goed luisteren naar wat ze zeggen. Ik voel de behoefte om dit op te schrijven en pak mijn laptop erbij.

Zonder dat ik het besefte had ik ook zo’n touw om mijn nek. Een touw dat ervoor zorgde dat ik bleef doen wat ik deed, omdat ik dacht dat ik niet anders kon:

‘In Thailand worden olifanten getemd en ingezet voor bosbouw en toerisme. De manier om dit te doen is door ze machteloos te maken. De olifanten worden aan alle vier hun poten en kop vastgebonden. Net zolang tot ze ‘gebroken’ zijn en zich machteloos voelen. Ze ondernemen geen pogingen meer om los te komen, omdat ze hebben geleerd dat het niet werkt. Om de olifanten in te zetten worden ze heel langzaam in een periode van weken losgemaakt. Poot voor poot, totdat alleen het touw nog om hun nek zit. Omdat ze die verandering bijna niet merken, doen de olifanten geen pogingen om los te komen. Het touw om hun nek laat ze nog steeds denken dat ze helemaal vast zitten……’

Het zijn dus onze eigen overtuigingen die ons ervan weerhouden om te stralen en om te doen wat we graag willen doen. Shake it off ?

Potver, zit ik gewoon een jaar later met oud-collega Luc aan de koffie op Utrecht CS! In de trein app ik waar we elkaar zullen zien. Dat handige bord met de treintijden hangt er natuurlijk al jaren niet meer, die goede oude tijd ?

‘Maar ja’

Super leuk om elkaar weer te zien en wat kan er een hoop veranderen in een korte tijd. Luc is benieuwd waarom ik voor de opstapregeling bij de bank heb gekozen en wat ik nu precies ga doen. Ik begin te vertellen. Het liefst schrijf ik verhalen vanuit mijn eigen belevenissen en ervaringen. Dat vind ik heerlijk om te doen en rolt zo uit mijn vingers. ‘Maar ja’, zeg ik, ‘daar zit niet direct een verdienmodel in’.

Kwispelen

Luc kijkt me verbaast aan en begint te vertellen waar hij behoefte aan heeft als ondernemer. Hij heeft zoveel ideeën, plannen en acties, dat het hem aan tijd ontbreekt om zijn ervaringen op papier te zetten. Terwijl hij deze juist zo graag wil delen. Ook zou hij graag ervaringsverhalen van deelnemers willen lezen en ontvangen. Huh? Zegt hij nou gewoon dat hij behoefte heeft aan iets dat ik heerlijk vind om te doen? We praten verder. Even later fiets ik totaal geïnspireerd door de stromende regen naar huis. Als ik een staart had, kwispelde deze gewoon door tijdens het fietsen.

Ik voel me gespannen. Op maandagochtend trek ik mijn hardloopschoenen aan. Tijdens het rennen realiseer ik me dat het naderende definitieve einde bij ABN AMRO erachter zit. Vreemd, ik heb er zelf voor gekozen om na 11 jaar de bank te verlaten. Waarom voel ik me dan zo gespannen?

Loslaten

En toen kwamen mijn tranen. Ik ga iets loslaten waar ik heel lang aan gewend ben geweest. Een routine, die me structuur en zekerheid geven. En een plek waar ik heel veel leuke, verschillende en inspirerende collega’s heb leren kennen. Met een goed gevoel kijk ik terug op de verschillende functies die ik heb gehad en de koffies, borrels en of fijne gesprekken met collega’s.

Weet je het wel zeker dan?

Ja, ik ga dit loslaten voor iets nieuws en onbekends. Ik ga mijn vleugels uitslaan en voor mezelf beginnen als tekstdirigent voor ondernemers. Omdat ik geloof in de boodschap klip-en-klaar op papier, ontvangersgericht geschreven. Ik ga op avontuur, de wereld buiten de bank verder ontdekken en mijn bijdrage eraan leveren. Ik heb er zin in!!