Potver, zit ik gewoon een jaar later met oud-collega Luc aan de koffie op Utrecht CS! In de trein app ik waar we elkaar zullen zien. Dat handige bord met de treintijden hangt er natuurlijk al jaren niet meer, die goede oude tijd ?
Super leuk om elkaar weer te zien en wat kan er een hoop veranderen in een korte tijd. Luc is benieuwd waarom ik voor de opstapregeling bij de bank heb gekozen en wat ik nu precies ga doen. Ik begin te vertellen. Het liefst schrijf ik verhalen vanuit mijn eigen belevenissen en ervaringen. Dat vind ik heerlijk om te doen en rolt zo uit mijn vingers. ‘Maar ja’, zeg ik, ‘daar zit niet direct een verdienmodel in’.
Luc kijkt me verbaast aan en begint te vertellen waar hij behoefte aan heeft als ondernemer. Hij heeft zoveel ideeën, plannen en acties, dat het hem aan tijd ontbreekt om zijn ervaringen op papier te zetten. Terwijl hij deze juist zo graag wil delen. Ook zou hij graag ervaringsverhalen van deelnemers willen lezen en ontvangen. Huh? Zegt hij nou gewoon dat hij behoefte heeft aan iets dat ik heerlijk vind om te doen? We praten verder. Even later fiets ik totaal geïnspireerd door de stromende regen naar huis. Als ik een staart had, kwispelde deze gewoon door tijdens het fietsen.
